کد مطلب:5547 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:173

بوسه بر دستان کارگران
در حكومت نبوی، توصیه به كار و تلاش، سرلوحه كار مسلمانان قرار دارد تا بی نیازی را در كار و فعّالیت جست وجو كنند.

رویّه پیامبر اكرم صلی الله علیه وآله آن بود كه به سبب آن، عدالت در جامعه نهادینه شود و هیچ كس بدون زحمت و رنج، چیزی را به دست نیاورد؛ لذا در تقسیم غنایم، نهایت عدالت ورزی را اِعمال می نمود.

و بر همین اساس، پیامبرصلی الله علیه وآله برای تجلیل كار و تحسین جامعه به انجام كار و بهره مندی از دسترنج خویش، دست كارگری را كه از شدّت فعّالیت متورّم شده بود، بوسید و فرمود:

تلك ید یحبّها اللّه و رسوله و لا تمسها النّار؛ این، دستی است كه خدا و رسولش او را دوست می دارند و آتش او را نمی سوزاند.

همراه با سروران خود [1] در خیبر حضور یافتم و آنان درباره من با رسول خداصلی الله علیه وآله گفت وگو كردند، پس فرمان داد شمشیری به میان بستم، در حالی كه شمشیر را در پی خود می كشیدم، به آن حضرت اطلاع داده شد كه من یك برده ام و در این هنگام پیامبرصلی الله علیه وآله فرمود: از اموال به غنیمت درآمده به من دادند [2] .


[1] ابو داود به نقل از عمير كه برده ابوالاحم بود، چنين روايت كرده است.

[2] خاتم پيامبران، محمّد ابوزهره، ترجمه حسين صابري، ص70.

ابن اسحاق درباره سهم زنان در غنايم خيبر مي گويد: همراه با رسول خدا، گروهي از زنان نيز در خيبر حضور يافتند و رسول خداصلي الله عليه وآله قدري از غنايم به آنان داد. ر.ك: همان، ص71.

(با اين كه اراضي فدك، ملك اختصاصي رسول خداصلي الله عليه وآله بود، امّا) آن حضرت به مقدار احتياج سالانه خود از آن برمي داشت و باقيمانده را به مصرف خريد سلاح و تجهيزات و ساير مصالح عمومي مسلمانان مي رساند. ابوزهره، نقل از البداية والنهاية، ص203.